San Francisco

Vanochtend rond half negen opgestaan. Ontbijtje in de kamer klaar gemaakt, alle spullen bij elkaar gepakt, gedoucht en uiteindelijk waren we om elf uur klaar om te gaan. Je raakt eraan gewend hoor, om ‘uit je koffer’ te leven.

We besluiten om de route niet helemaal via de interstate te volgen, maar om meer een route via de binnenwegen te volgen. Leuk hoor zo in Amerika rijden! Rond 13.30 uur maken we een tussenstop om te tanken en een broodje te eten. En dan rijden we toch zo langzamerhand San Francisco binnen. Het is druk op de weg, het is dan ook al bijna 16.00 uur. Onze navigatie brengt ons tot bij het Holiday Inn hotel op de Fishermans Warf. We stappen uit onze auto en merken op dat het echt koud is! Slechts 17 graden! Dat is wel ff anders dan de afgelopen dagen. Gisteren bij het zwembad ben ik nog behoorlijk verbrand.

We gaan inchecken; “Hi, how are you doing today?” Dat vraagt overigens echt iedereen als je een winkel binnenloopt, maar het interesseert ze echt geen kont hoe het met je gaat. Het is zoiets als “goeiedag”. Wij zouden het ook gek vinden als ze dan zeggen: “ja, ik heb een goeie dag, hoe is de jouwe” of “nee, het is echt zo’n rotdag vandaag”. ”Yes fine, thank you, I have made a reservation”. “Ah, you have no car?” … “Yes, we do have a car”… “Do you need to park here?” Ik denk: ja, duh… hij past niet in mijn broekzak. “Yes please”… “that will be 45 dollar… for a night”. WTF!! Dit hotel is het duurste hotel van de hele reis, 316 dollar… per nacht. En we blijven drie nachten… dan komt er dus nog 45 dollar per nacht bij voor het parkeren! Er stond bij het reserveren wel bij dat parkeren geld kostte, maar het was mij niet duidelijk geworden dat dat ook voor de gasten gold, “parkeren is mogelijk bij de accommodatie” stond er. Maar goed… wat kun je anders, dus we geven aan dat we een parkeerplek willen.

Vervolgens geeft de vrouw aan dat wij in het nieuwe gedeelte van het hotel slapen, zo’n drie blokken verder. Nou, dat is mooi! Alles nieuw! Ik pak de sleutels aan en krijg de kaart van San Francisco mee met aanwijzingen waar onze kamer is, waar de (andere) lobby is en waar we de auto kunnen parkeren. Na drie keer in de rondte te hebben gereden vonden we de plek waar we de koffers uit konden laden. Nu nog parkeren… oh.. dat is weer bij het oude gedeelte…niet echt naast de deur. En wat blijkt… omdat we in het nieuwe gedeelte zitten, moeten we dus drie blokken lopen (in je bikini/zwembroek) voor het zwembad. Nou ben ik niet zo’n zwemster, maar Larissa en Peet vinden het heerlijk. Ik was al met al ‘not amused’ zoals je zult begrijpen.

Ik was dus flink teleurgesteld en eenmaal op de kamer besloot ik nog eens op booking.com te kijken. Blijken er in San Francisco nog heel wat hotels te zijn die ruimte hebben op woensdag- en donderdagavond. Zal ik…. Nee… toch maar niet. Of wel… Oh… dat hotel heeft een balkon en een zwembad. Zal ik… Nee… toch maar niet. Of zal ik dan toch? Misschien eerst ff vragen of we zonder kosten morgen kunnen uitchecken. Ik stel voor dat Peet het regelt. Stoer loop ik achter hem aan. “Mam, we have to go back to Yosemite, so we want to check out tomorrow morning”, loog hij. De vrouw achter de balie geeft aan dat ze het moet overleggen met de manager en belooft ons terug te bellen. Niet lang daarna gaat de telefoon. We dienen dan wel voor 12.00 uur uit te checken. Vooruit dan maar ;-). Direct ons nieuwe verblijf geboekt: Radisson Hotel Fisherman’s Wharf. Daar kunnen we vanaf 16.00 uur terecht. Opgelucht gaan we rond 20.00 uur een hapje eten beneden in het hotel. In het hotel zit een Denny's en daar zijn we al zo'n tijd niet geweest! ;-)

Morgen gaan we eerst de “49 mile scenic drive” doen. Dat is, de naam zegt het al, een 49 mile lange tour in je eigen auto langs alle bezienswaardigheden van San Francisco. Ben benieuwd!